Herkesin Doğusunda 40 Çocuk ve Bayraksız Ezgiler

Vay be?
Şimdi düşündüm de, tam 1 yıl olmuş?

İnsan ?yol? diye tanımlarsa bir inancı, çocukların suratına baktığı anda 5-10 ülke daha ?gitmiş? oluyor. Hele bu çocuklar, evrene ezgi sunmak için, bir yatılı okulun konferans salonunda titreyerek şarkı ezberlemeye çalışıyorlarsa ve bu okul, herkesin doğusunda olan Bitlis?in Güroymak (Norşin) ilçesindeyse?

Boyundan büyük, neredeyse kalbi kadar inancı olan bir müzisyen Yunus Dabakoğlu. Bir sofrada tanıştık, projeyi anlattı, ?elimden ne gelirse, seve seve? gibi cümleler duyuldu sofradan. Sonra bir bakmışım, elimde 10 yıllık bir fotoğraf makinesi ile, şimdiye kadar pek aşina olmadığım bir dilin çok konuşulduğu bir coğrafyada, 1.5 metrelik beyaz örtüyü yara yara adımlıyorum?

Güroymak ilçesinin köy okullarından seçilen çocuklar, bir binada buluşturuldu. Ve projeye destek veren birkaç insan, hizaya geçti çocukların karşısında. Ben elimde fotograf makinem, tüylerim diken diken izliyordum ?ezgiyi??

Sonra, 40 çocuk, ellerini koydular kalplerine ve ezgi adına söz verdiler, ?dünyayı daha güzel bir yer haline? getireceklerine.

17 dilde şarkı seçilmesi gerekiyordu, çocuklar kadar temiz ve şenlikli olması lazımdı şarkıların? Güroymak?taki resmi makamlardan, dostum Elena Damiani?ye kadar, birçok kişi, kirsiz şarkı bulmak için çaba sarf etti ve sonra repertuarımız ortaya çıktı. Herkes, enerjisi ve tutkusu yettiği ölçüde, kattı emeğini bu paylaşıma?

Geldi geçti kış, bir bahardır başladı bu soğuk yerde. Herkes kanter içindeydi çalışmalar sonlandığında. Fakat, haklı yorgunluğumuzun bizi ne kadar mutlu ettiğini anlamamız çok vakit almadı. Projeye dahil olan herkesin yüzü gülmekte. Turnemiz planlandı, başladı; çocuklardan yayılan evrensel ezgilerle doldu yol.

Kendimi konserlerde, hem fotoğraf çekip, hem vidyo kaydı alıp, aynı zamanda takip ışığını kullanırken gördüğümde anladım ki, insan, her şeyini sunabiliyor gerçek bir güzellik uğruna?

Sadece konserler bitti şu vakit? Başlayan şeyleri saymakla bitiremem?
Şef Yunus Dabakoğlu, oldu mu size ?Yunus dost?, Doğu, güzel çehresini hala okşatmakta bana, sarı mavi?

Şuan Norşin?deyim, çocuklarımı görmeye, kuvvetlenmeye geldim? Dışarda yağıyor, yağması gereken ne varsa. İçerde, süssüz, ressam bir kadın gibi resim yapıyor sevgi? Kulağımda hep, bir piyanistin ?ortanca yağmur? ezgileri?

Dışarısı bakıyor, sıcak içeriye? El ediyor ezgi, ?dokun bana yağmur? diyor, bak ayaklarım bembeyaz?