Nasıl demişti Cihan dost; ‘paslı bir hançer gibi çekinmek kınından ve yollara sürtündükçe yeniden bilenip, ışımak lazım’. Özledim yolu ve biraz kir tuttum durarak… Yaşamak telaşı falan da değildi, sizi yola düşürmenin çabası içinde uğraştım durdum son 2 yıldır. İki kitap yazdım, üniversitelerde söyleşiler yapıp, insanların omuzlarına dokunup ‘yol iyidir’ dedim…

Vesile olduklarım da oldu, sadece soru işareti bıraktıklarımda. Şöyle bir baktım da, bütün yolculuklarım birer devrik cümle… Hep bir mesaj verme yahut örnek sunma, ‘yapabilirsiniz’ deme imiş. İşin rengini değiştirdim bu yolculukta, artık hazırsınız dostlar… Kendi yolunuza çıkma zamanınız geldi. Yarın çıkacağım yolculukta bir mesaj falan yok, artık, yola düşen insanların değirmen kenarında oturmadığını ögrenmiş olmalısınız bu saate kadar ( bu cümle, değirmenin suyu nereden geliyor-culara alenen laf çakmak için yazılmıştır 🙂 )

Neyse dostlarım… Birkaç cümle ile, tamamen ‘yürümek’ amacı barındıran yolculuğum-uzdan bahsedeyim 🙂 Benden çoğul cümleler duymaya alışık değilsiniz, ben de çoğul cümle kurmaya alışık değilim malum 🙂 Fakat, eğer bir kadın, sizin tüm kırgınlıklarınıza merhem olacak bir cümleyi, bir saman kağıda yazıp cebinize iliştiriyorsa, o kadının elinden tutarsınız ve gidersiniz… En azından ben, bana ‘seninle bir çift güvercin olmak varmış’ diyen kadına, yanımda bir yer açtım, bir Turgut Uyar şiirindeki otobüs geldikten sonra binip gideceğiz. Kosova’dan başlayıp Kosova’da bitecek olan  ‘yürümemiz’ de, tek belli olan şey süre… 20 Haziran-20 Temmuz arası, vize istemeyen Balkan ülkelerinde adımlayacağız. Şöyle bir ayrıntı daha var, piksel piksel dağılan insanlıktan kendimi korumak için, yaklaşık 50 yaşındaki filmli fotoğraf makinem ile ‘hatıra niteliginde’ kayda alınacak bu yolculukta sadece 36 pozluk bir makara film tüketilecek… Dostlarım ve aile illaki merak edecektir, ama sizi sevdigimi artık idrak etmişsinizdir, e bu da size yeter diye düşünmekteyim.

Dostluk ve alabildiğine YOL ile kalın, ya da nasıl isterseniz… Sizi seviyorum.