Latin Amerika yolculuğunda edindiğim 1974 basım bir Pablo Neruda kitabını okurken, güzelliğe güzellik katma isteği doğdu içimde… Hiç sıkılmadan, çok severek hatta şehvetle ‘tercüme’ etmeye çalıştım, Neruda’nın söylemek ve hissettirmek istediklerini… İşte La Espada Encendida adlı, Buenos Aires’de basılmış Neruda kitabından ilk çevirim;

Yolculuk

Gemi !
Kaderine karşı bir gemi !
Ne kaderi?
Denize karşı bir gemi !
Ne denizi?

Hayal-meyal bir gemiydi o
Bir kokunun parçası
Aşk, su ve ahşap birlikteliği
Kucakladı bütün kaçakları
Öncesinde, sonrasında ve o zaman

Nereden kaçanlar?
Ormandan mı?
Toraktan yahut gökyüzünden mi?
Birlikteliğimizden mi yoksa güzel yüzlü yalnızlığımızdan mı?

Çalışmış, sevmiş, kenetlenmiş
Daldan ve yapraktan evler misali
Bütün ağaçların yüreğine gizlenip kaybolmuş

Tüm göçebelere yatak olmuş
Dedikoducu ağızların bütün öpücükleri
Ağaçlar, kalbin ritmi, goncalar bir de sessizlik
Şafak sökene kadar
Geceye ve gök gümbürdemelerine sahip
Kükreyen, cayır cayır yanan havada
Suçlu bir kılıç gibi
Yeniden yürüyor kadın ve erkek…

Yürüyorlar olanca hükümleriyle…
Çeviri – Feyyaz Alaçam

Pablo Neruda

Orjinal metin –

El Vİaje

La nave!
La nave hacia el destino!
Que destino?
Hacia el mar!
Que es el mar?

El sueno fue la nave
Cortada en la fragancia
Amor, agua, madera
Alli los fugitivos
Se abrazaron
Antes, despues, entonces

De que huian?
Del bosque?
De la tierra o del cielo?
De estar juntos o de la soledad?

Trabajaron, amandose, enlazandose
A hurtadillas, caidas en la arena,
Entre los arboles como en casas cerradas
De ausentes, casas de hojas:

Todo habia sido lecho para los todos errantes
Todo era beso, boca rumorsa,
Selva, latido, capula, silencio,
Hasta que se decidio la aurora
A detener la noche y entro el trueno
A rugir y quemar; surgio del tiempo
La espada del castigo
Y otra vez, homre y mujer, caminaron:
Caminaron los conderados

Pablo Neruda – 1974