Hani böyle içinizden çekip gitmek gelir ya… Bu tur da öyleydi biraz işte…

Bir sabah erkenden, güneşi doğurarak düştüm yola.Her zaman ki Orhan Veli şiiri bile tam tatmin etmiyordu beni.

Önce evimden, sonra kendimden çıktım.Bir kaç saat sonra bir patiseriden simit falan aldım.Sordum, umut satmıyorlarmış.Devam ettim.Saatler geçti… Kızkalesi’ne vardım.

Kızkalesi manzarasından sonra  günlerdir dogru düzgün uyku görmemiş gözlerimi kapattım.Yaklaşık 1 saat uyuyakalmışım.Bir dostum kamp yaparken eşlik edecekti bana.İsmi Hüseyin.Aradı, atlamış ilk otobüse, bana dogru yola cıkmış.Bir süre sonra geldi Hüseyin.Dogal su kaynaklarının denize karıştıgı, Akyar adlı piknik alanının en uç noktasına çadırımızı kurduk.

Hüseyin çalışkan çocuktur.Oltasını da getirmiş yanında.Yemleri takıp başladı sallamaya… Bir, iki, üç… Önce misina kırıldı.Tamir etti hemencecik… Ben o sırada bir yerlerdeydim.Belki biraz deniz, belki de gökyüzü…

Gün yavaş yavaş batıcak, belli oldu.Aslında kısacık bir şey hayat.Ve çok hızlı ölüyoruz… Ben kagıdımı kalemimi almış, şiir kusarken, bir ses geliyor ‘ Feyyaaaaz… Ha haaaaa’

Hüseyin 2 derya kuzusunu sallandırıp oltasında, aldıgı keyfi gösteriyordu gülüşüyle… Ben o sırada o derya kuzularına uzaktan bakıp salakça bir tebessüm iliştirdim suratıma.

Halbuki şu çırpınış halindeydi kalbim.Hem oltada asılı kalmak istiyordum, hem denize dönmek.Bir tanımsız çırpınıştan ibaretti koca ömrüm.Derin bir iç çekip, bu derya kuzusunu orada Hüseyinle yalnız bırakıp, denize attım kendimi.Soğuk soğuk tenimdeydi su.Aklım bir türlü durmuyor, denizde oldugumdan ağladığım belli olmuyordu fakat denizin hüzün oranını bayagı bi arttırmıtım hani…

Sonra akşam oldu… Bir yıldız tutum.Yanıma oturtmaya çalıştım.Bİraz ugraştıktan sonra bir baktım, küçük bir köydeki yobazların, köyün delisine çöp toplatma çabası gibi gelmeye başladı onu yanıma oturtma çabam.Uyumadım… Uyuyamadım… Sonra nasıl oldu bilmiyorum ‘içim geçmiş’ 2 saat kadar uyumuşum.O arada sinekler bedenimi delik deşik etmiş. İşte sol kolum

Ve sağ…

Delik deşik kollarıma, kalbime, kalbimdekine, özgürlügüme, tutsaklığıma, artık uzamış saçlarıma bakıp, düştükçe düşündüm… O arada Hüseyin fotograflamış beni… Yüzüme ara ara astıgım gülümseme maskesini kayaların üstünde bıraktıgım bir anmış bu.Fotografa bakınca anladım.

Bisikletci dostlarımdan Mesut ile telefonlaşmıştım.O da benim kamp yaptıgım alana yakın bir yerde askerlik vazifesini sürdürüyordu.Komutanından izin alıp, atladı geldi yanımıza.Cennet Cehennem diye tarihi kalıntıların olduğu o yere gitme kararı aldık.Önce Cehennemi gördük.İşte sadece bir boşluk ve o boşlugun içinde benim çok konuşan agzımdan çıkan bir kaç yankı… Bir kaç sevmedigim şarkı…

Askerlik vazifesini memunuyet ve keyif  ile  devam ettiren Mesut 🙂

Ben orada fotograf cekerken ‘Amca beni de cek beni de…’ diyip, üç kişilik grubumuzda şenlige neden olan o küçük ;

Bu arada Hüseyin ve Mesut acayip iyi arkadas oldular 🙂

Sonra Hüseyin beni fotografladı.Ben o arada Cehennemin damarlarını inceliyordum.

Şİmdi de Cennet’e gidiyoruz bakalım.Cennnet de aynı cehennem gibi, azcık daha geniş sanki.Tabi yerin altına inen 455 merdiven basamagı ile karşılaşmadık.Kuş bakışı Cennet 🙂

Birazcık şebeklik yapıyorum ki içimde kıvranan sancıyı dostlarıma da bulaştırmayayım…

Ama cok geçmiyor.Uçurum bana, ben uçuruma bakıyorum… Kimim göz bebekleri daha yeşil diye…

Sonra Cennetin girişine dogru ilerlemeye başladıgımız bir sırada, çocuklar karşılıyorlar bizi, ellerinde çiçekten kolyeler… Sanırım melek diye onlara deniyor.

İnsanı hiç böyle temiz gördünüz mü?

455 Merdiveni inmeye koyuluyoruz usul usul.Bu arada çok yorgun dönüyor insanlar Cennetten 🙂

Cennet yolundayız üç kafadar 🙂

Evet.Cennet mağarasının girişinde kocaman bir Kilise karşılıyor bizi.İnanılır gibi değil… Bu arada ortam soğumaya başladı… Huriler de şimdi gelirler 🙂

Mesut ve Hüseyin şarap bulmak ümidiyle kilisenin altını üstüne getiriyorlar, o arada fotograflıyorum onları.

Bir de ben bakayım şu kiliseye…

Hüseyin ve Mesut’un şarap bulacakları yok 🙂

Duruma el koyup, şarap duasına başlamalıyım 🙂

Hangeeeeee Hangeeeee Hangeya

Haaaaa haaaaah guuuuu

Eveeeeev yaaaa Heyyaaaaa ooooowu vaaa

Şarap falan bulamadık 🙁  O Kilisenin içinde bir kaç Hayyam Dörtlügü okuyup devam ettik Cennete inişimize

*

*

Şu testi de benim gibi biriydi;
O da bir güzele vurgun, dertliydi.
Kim bilir, belki boynundaki kulp da
Bir sevgilinin bem beyaz eliydi.

*

Cennette huriler varmış, kara gözlü;
İçkinin de ordaymış en güzeli.
Desene biz çoktan cennetlik olmuşuz:
Bak, bir yanda şarap, bir yanda sevgili.

*

Dünya padişahın, kayserin, hakanın olsun;
Cehennem kötünün, cennet iyinin olsun;
Tesbih meleklerin olsun, temizlik Rızvan’ın:
Sevgili bizim olsun, canı canımız olsun.